یکی از اعمال حسنه رایج مومنین وانشانی در ایام خاص مذهبی بذل و بخششهایی است که در قالب نذریات انجام میگیرد که اگر از روی حساب و به دقت در جای مناسب و به روشی مثمر ثمر ادا شود دارای ثواب فراوان خواهد بود که هم خیرین و هم جامعه مخصوصا مستحقین از آن مستفیض خواهند شد . اصولا ثواب در عملی هست که برای جامعه مثمر ثمر باشد و موجب خیر گردد و گناه در چیزیست که موجب ضررو زیان شخص و یا جامعه باشد و حاصلش دردی از دردهای جامعه را درمان نکند . رضایت خدا و قبولی نذورات هم بستگی به میزان ثوابی دارد که از عمل نذری بر می آید .
تا آنجایی که ما بخاطر داریم که مربوط به پنجاه- شصت سال پیش میشود نذریهای ایام عزاداریها در وانشان عموما شامل شربت و چای میشد و به ندرت غذا و سایر خوردنیها را در بر میگرفت . در آن ایام مصرف قند و شیرینیجات زیاد نبود وچه بسا مردم از کمبود این ماده غذایی هم رنج میبردند و آن مقدار که در اینگونه ایام در بین مردم تقسیم میشد نه تنها مضر نبود بلکه مفید هم واقع میشد و بهمین جهت هم دارای ثواب بود .
امروزه دیگر از آن شربتهای سنتی کمتر دیده میشود و اگر هم با شربت از مردم پذیرایی شود اغلب از نوع شربتهای صنعتی میباشد که بواسطه مواد افزودنی که در تولید آنها استفاده میشود خالی از ضرر نیستند . البته قسمت اصلی نذورات بصورت غذای شام و نهار بین مردم تقسیم میشود . روش پخت این غذاها و مواد مصرفی در آنها هم همیشه سالم نیستند و در جاهایی مخصوصا شهرهای بزرگ دیده شده که غذاهای نذری موجب بیماری گروههای زیادی از مردم شده است .
در حال حاضر متخصصین تغذیه سفارش میکنند که مردم کمتر از این نوع شیرینیجات مصرف کنند و توصیه میکنند که از خوردن غذاهای چرب هم خود داری شود . مخصوصا ساکنین فعلی وانشان که اغلب افراد مسن و از کار افتاده هستند و مهمانهایشان هم که از فعالیت های بدنی محروم شده اند نباید از این نوع غذاها بخورند که همه از چرب بودن آن گله دارند . پخش این نوع غذاها هم به قدری شده است که اغلب برای روزهای بعد هم ذخیره میشود و نه تنها باعث پرخوری چند روزه میشود بلکه مقدار زیادی هم حیف و میل میشود . بنابراین نمیشود گفت که در اینگونه عملکردها ثوابی نهفته باشد .
یکی دیگر از اقداماتی که در اینگونه ایام در وانشان انجام میگیرد جمع آوری پول جهت گسترش و یا ساخت مکانهای عمومی از جمله حسینیه ها و امامزاده میباشد . همانگونه که در یکی از مطالب قبلی عرض کرده ام حفظ و نگهداری ساختمانی که به امامزاده معروف است ، اگر چه سندی بر امامزاده بودنش وجود ندارد ، بعنوان یک ساختمان تاریخی بسیار لازم است . همچنین نگهداری از چهار مسجد موجود کاریست بسیار پسندیده ولی هزینه کردن خیرات مردم برای گسترش این اماکن که گاهی هم موجب از بین رفتن آثار تاریخی آنها میشود در جایی که روزبروز از جمعیت آن کاسته و بعلت نبودن امکانات زندگی و کار درآمد زا جوانان به شهرها پناه میبرند و یا در دام مواد مخدر گرفتار میشوند چه ثوابی در بر دارد ؟ آیا بهتر نیست اینگونه هزینه ها در اموری مصرف شود که کار مفید برای جوانان ایجاد شود و از ابتلای جوانان به بلاهای خانمانسوز جلوگیری گردد و امنیت منازل مردم حفظ شود ؟
اکنون بزرگترین مشکل مردم کم آبی است . در حالی که میشود اقداماتی بعمل آورد که با استفاده از روشهای نوین از آب موجود بهتر استفاده شود و حتی آبی که در زمستان هدر میرود در مخازنی نگهداری تا بموقع مورد بهره برداری قرار گیرد . و ثواب در پی گیری اینگونه امور است .
چنانچه اینگونه پولها بدرستی مدیریت شود قطعا به میزان این کمکها هم افزوده خواهد شد و میشود وانشان را نجات داد تا از روند فرسودگی و خالی از سکنه شدن جلوگیری شود و البته در آنصورت اگر لازم شد گسترش هرگونه از اماکن عمومی هم امکان پذیر خواهد شد .
یکی از اقدامات مفیدی که توسط وانشانیهای مقیم تهران انجام گرفته ایجاد انجمنی از وانشانیهاست که ظاهرا آخرین مراحل ثبت و رسمیت یافتن آن در حال اجراست . این انجمن تاکنون آنطور که شایسته است مورد استقبال قرار نگرفته و نتوانسته است نظر عموم را بخود جلب کند . لازم است مسیری طی شود تا هرچه بیشتر وانشانیهای صاحب اندیشه و مبتکرین صاحب علم در اداره انجمن شرکت کنند تا با جلب نظر اکثر وانشانیها بتوان قدمهای موثری در پیشبرد مقاصد خیرخواهانه برداشت . و چنانچه از وسائل ارتباط جمعی مدرن هم بخوبی استفاده شود ، میتواند کلیه وانشانیهای مقیم سایر نقاط را هم شامل شود . از عموم وانشانیها دعوت میشود با دقت و بطور کوشا اقدامات جاری آنرا پی گیری کنند تا در مسیری صحیح بتواند مثمر ثمر واقع شود . در آنصورت زمینه هدایت صحیح تمام اموری که مربوط به وانشان میشود فراهم خواهد شد .
