انقلاب و ضد‌انقلاب

    انقلاب به معنی دگرگونی و در وجه سیاسی آن به تغییرات در سیستم حکومتی یک کشور اشاره می‌کند که از یک وضعیت نامطلوب به وضعیتی مطلوبِ مردم تبدیل شود.
    طبیعتا در هر سیستم حکومتی غیرمردمی عده‌ای هستند که به دلایلی از سیستم برخوردار و حامی آن می‌باشند و زمانیکه صحبت از انقلاب میشود با آن مخالفت می‌کنند و معروف می‌شوند به ضدانقلاب. 
    ضدانقلاب هم می‌تواند از مردم کشور باشد هم می‌تواند از خارجیانی باشد که بنحوی منافعشان در ادامه وضع موجود و یا تبدیل آن به دلخواه خود باشد.
    هیچ انقلابی نبوده و نیست که مواجه با ضدانقلاب نباشد. نمونه اخیر آن در کشور خودمان در سال ۵۷ را داریم که صحبت از ضدانقلاب از دوران انقلاب تاکنون تداوم داشته است. وجود ضدانقلاب داخلی به دلیل گفته شده امریست طبیعی ولی زمانیکه انقلابی به نتیجه رسید حاکمیت ناشی از انقلاب با برخورداری از پشتیبانی عمومی می‌تواند بنحو مطلوب با آن کنار بیاید.
    آن ضدانقلابی که باید بیشتر مورد توجه واقع شود ضدانقلاب خارجی است که سعی می‌کند با به بیراهه کشاندن انقلاب به تامین منافع خود تداوم بخشد.
    آثار مخرب چنین ضدانقلابی را پس از انقلاب ۵۷ دیده‌ایم و حاصلش وضعیتی است که اکنون مشاهده می‌کنیم.
      در انقلابات مردمی تنها زمانیکه مردم و حاکمیت به اصول انقلاب پایبند بمانند و ضدانقلاب خارجی را هم با درایت و عاقلانه مدیریت کنند، موفقیت آن قابل تضمین است.
   عدم پایبندی به اصول انقلاب ۵۷ منجر به وضعیتی شده است که همه مردم و حتی حاکمیت مشکلات ناشی از آنرا انکار نمی‌کنند. مقامات بالای حکومتی سالهاست که به وجود مشکلات اذعان دارند ولی آنرا قابل حل میدانند و وجود آنها را به عوامل ضدانقلاب مخصوصا عوامل خارجی نسبت میدهند.
    اکنون مشخص است که کاسه صبر بسیاری از مردم لبریز شده و اعتراضات خود را به شکل‌های مختلف  نشان می‌دهند.
     هم‌اکنون این اعتراضات ادامه دارد و نشان بارز آن بسته ماندن فضاهای اطلاع‌رسانی در سرتاسر کشور است.
    از فعالیت‌های تبلیغاتی و نحوه اطلاع رسانی بعضی از رسانه‌های خارجی و وابسته به آنها مشخص است که در این وضعیت نابسامانی، که بوی انقلاب از آن به مشام میرسد، عوامل ضدانقلابی خارجی فعالیت خود را آغاز کرده‌اند و مترصد تغییر اوضاع به نفع خود هستند.
  مهمترین ابزار آنان ابزار تبلیغاتی و اطلاع‌رسانی است که، در غیاب یک سیستم اطلاع‌رسانی مورد اعتماد داخلی، از آن بنحو موثر بهره‌برداری می‌کنند.  بستن فضای اطلاع‌رسانی داخلی بهترین کمک به مقاصد ضدانقلاب خارجی است که می‌تواند فضای ملتهب داخلی را بسود و بسوی خود تغییر دهد.
   این خطر زمانی تشدید می‌شود که زمینه‌های برخوردهای نظامی هم فراهم باشد. زمانیکه توپها و موشک‌ها بسوی یک کشور خارجی شلیک میشود و در ادامه جنگ رسانه‌ای با کشورهای دیگر صحبت از بن‌بست در مذاکرات کذایی برجام و تبلیغات سوء پیرامون آن در میان است، بهانه‌های لازم برای اقدامات نظامی خارجی هم به آسانی فراهم می‌شود.
    بدیهی است هیچ قدرت خارجی موافق تغییرات اساسی در کشور ما براساس استقلال و آزادی که تامین کننده منافع ملی و جلوگیری کننده از سوءاستفاده‌های خارجی باشد نیست. و اگر فرصت پیدا کنند فقط در راستای برنامه‌های خود عمل خواهند کرد.
     در این موقعیت حساس و خطرناک فقط ملت ایرانست که می‌تواند در راستای منافع خود بگونه‌ای عمل کند که ضمن تامین حقوق خود در حذف زمینه‌های سوءاستفاده خارجی هم کوشا باشد و در این مسیر خود را از تجارب فرهیختگان و سیاستمداران ملیِ معتقد و آگاه به اهمیت اصل استقلال و آزادی و تمامیت ارضی کشور محروم نکند. 
   منافع همه‌جانبه دستگاه‌های دولتی ایران هم در اینست که از اقداماتی که موجبات نارضایتی‌های بیشتر مردم را فراهم می‌کنند جلوگیری و زمینه را برای رسیدن به آشتی ملی و برقراری سیستمی مطابق خواست اکثریت مردم که مدافع حقوق طبیعی اقلیت‌ هم باشد فراهم کند.
    رجز‌خوانیهای رایج و توسل به دروغ و زور برای گذر از بحران‌ها هیچگاه مثمرثمر نبوده و نخواهد بود.